Susuyorum Şiiri - Seyrani Göl

Sana seslenmekten
bir deniz kadar yoruldum.
Her dalgam kıyına çarpıp
sessizce geri döndü.

Bir adım daha atsam
kendimden geçeceğim belki de.
Ama sen,
hep bir adım geride kaldın.
Hep suskun,
hep uzağa bakan…

O yüzden artık susuyorum.
Ne senden bir cevap bekliyorum
ne de hatırlanmayı.

İçimde bir yelkovan dönüyor
hep aynı zamansızlıkta,
ama saatler seni değil,
beni durduruyor.

Yazmadığın mektupları
kendimce okudum.
Gelmediğin yollara
gölgeni düşürdüm.
Ama şimdi,
hiçbir şiir sen diye ağlamıyor.

Sustum.
Çünkü bazı hikâyeler
bitmez,
unutulur sadece.
Ve bazı insanlar
sevilmez,
içte saklanır sessizce.

Şimdi kendi iç sesime dönüyorum.
Sen sustuğunda
beni öldüren sessizliği,
ben
hayata çeviriyorum.

Ve bak,
artık susuyorum...
ama bu defa
kendim için susuyorum.
S.GÖL