gündüzler birbirini kovalarken ve geceler birbirine küsmüşken
bir sokak çocuğu çıplak ayaklarıyla soğuk kaldırımlara basarken
rüzgar tüm çiçeklerin başını okşarken sessiz sedasız
gökyüzünün taze gözyaşlarıyla sırılsıklam ettiği penceme yaslamışım başımı
insanların bitmek tükenmek bilmeyen kahkahalarıyla uyuşuyor beynim
dudaklarınla dudaklarıma bulaştırdığın zehrinden acı acı inliyorum
titreyen ellerimle kavradığım bardağıma üflüyorum seni
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta