"BEN" i sustukça aslında "SENİ" kusarım.
Ufuk çizgisi mi desem önümde,
Kalp ritimlerinin atmaz olmuş bitiş çizgisi mii,
Yoksa suskunluklarımın içime akıttığı sellerin yıkıntılarının izi mi bilmem Ammaa, ben yüzeyselliklerin her şeyden bîhaberliğini kusarım.
Gecelerin gizleyemeyip fena İZlediği,
İzlerken fena közlediği kalbimde büyüttüğüm
isyanlarımın tırnaklarını yastığıma gömüyorum.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta