sen
susunca
alem susuyor sanki
kesiliyor vücudumun gücü dermanı
kitleniyorum
vagon vagon sevdan içime dolarken,
sanki kapkara tünele giriyorum
sen susunca
ben yitiyorum
geceye astığım saati kırdın
bakışlarınla
ben de korktum çekildim
bir bulutun ardına
sığındım yokluğa
sensizliğe...
ve bu sessizlik
sensiz sessizlik
sanki alemde bir ben kaldım
boğuluyorum
sen sustun
sesin sustu
ve ben sessiz harfsiz kaldım
bir çıtırtına razıyım
göç etti her mefkure zihnimden
ben dilsiz lâl kaldım
sahi neydi benim adım
hah hatırladım,
Sen...
Gizli Öznelerin ŞairiKayıt Tarihi : 1.9.2025 09:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!