İlelebet, toz pembe rüyalara dalıp, gönlünü sarhoş etmek neye yarar?
Hak ettiğin sonu kabullenip, durmadan ilerlemek lazım şimdi.
Ufkun derin rengine bir taviz bile vermeyerek
Gökyüzünü konuşturmadan susturmak gerek şimdi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta