Sustur Gövdemin Alaz Yangınlarını

Hayallerin aynalarını tutma yüreğime
Dalını arayan bir yangın alevi gönlüm
Gözlerinin madımak seherinde çığlıklar
Uzat üşümüş ellerini aşkın defterine
Kavruk cümlelerle yatak olayım tenine
Yorumsuz rüyaların koynunda üşüyeyim

Yırtılmış çarşaflara düşerdi gözyaşlarımız
Kendini inkâr eden bir sallantıydı rüzgâr
Uluorta öpüşlerle buluşurduk menzilde
Sulu sepken sarılışların damarında aşktık
Islanırdı ten, ben bedeninde çoğalırken
Korkularımızı asıp çığlıklarla kükrerdik

Körükle harlanan zamandık arlı dudakta
Bir çoğalır, bir eksilirdik terli yataklarda
Kendi tetiğimizi çekerdik aşikâr voltalarla
Cellâtlar mermiler basardı iğreti odalarda
Yanardı üzerimizde gök, ateş suya susardı
Yanık bir tabutun içinde birbirimize gülerdik

Bir kadın tütsüler yakardı mezarlıklarda
Külleri çürümüş ağıtların zemherisiydi an
Sessiz yakarıların sofrasında acırdı lokma
İlençli sevdaların notasındaki sus/tuk
Bütün kuşlar göçleri taşırdı kanadında
Entrikalarla biçimlenen haritada küfürdük

Yapışkan sevilerin tapınağını aradık asırlarca
Zifiri karanlıkları yırtarak diktik gökkuşağına
Sitemkâr bakışlarının musallasıydı kâinat
Yokluğun zarlarını atardık sarı denizlere
Umudun peşinden koşan biçare çocuktuk
Viran düşlerin dallarından toprağa düşerdik

Yediveren sevdaların gazelleri çürüdü yitti
Kar yağdı saçlarımıza, mevsimler tükendi
Senli masalların harman vakitleriydi kasvet
Çorak toprakları geçemedi öfkemin fayları
Sustur gövdemin alaz yangınlarını bu gece
Sensizliğin vurgunlarında sabırlar tükendi