Sustum ve Kaldım Şiiri - Seyrani Göl

Ne sen döndün,
Ne ben yol oldum.
Bir kavuşma umudu yoktu artık,
Ben bekledim…
Sen sustun.

Zaman konuşmadı,
Geceler de dile gelmedi.
Gözümde tüten o eski sözler
Usulca kalbime gömüldü.

Sitem etmedim kimseye,
Adını bile anmadım rüzgâra.
Ama her esintide
Biraz sen vardın…
Bunu sadece ben duydum.

Sevmek mi?
Artık sormuyorum bile.
Bazen susmak en büyük cevaptır,
Ben sustum… ve seninle tamam oldum.

Gideceğini baştan bilirdim,
Ama kalırsan kırarsın diye de korktum.
Ve belki de bu yüzden
Gidişine bile razı kaldım.

Sana dair ne varsa yerli yerinde,
Ne unuttum, ne de hatırladım fazlasıyla.
Ben sadece eksildim biraz,
Ama bilsen ne olur…
Sessizdim, sustum…
ve kaldım.
S.GÖL