Sustum, Sustum, Sustuğum Kadar Sen Oldum ...

Boşverilmiş tümzamanların bedelini bana ödetirken sadece ben olarak kalmak istedim...
Her anı diğer kahırzamanlarına yüklerken sadece sen varlığına pişmanlık duydum...
Bir avuç toprakla bir göl aynı ana girer miydi?
Yaşamın tüm kahır zamanlarını benim omuzlarıma yüklemen şart mıydı?
Şimdi çıksan gelsen, seni hâlâ seviyorum desen, desen ki saçmalama derim, oysa ne de ölümüne severdim seni...
Sevmeler ölmelere gider derdim, yanılttın beni, şimdi yalnızlığıma sadece gülümsüyorum, oysa sadece sen gülümsetirdin beni... Hadi saçmaladım yine...