Sustum Kadın Şiiri - Hüseyin Çimen By Levo

Sevdayı gönlümde gizledim derin,
Aşkında titreyen oldum ben senin,
Korktum ki yanarım, yanar her yerim,
Sana susuşlarımla sustum kadın.

Gözlerin ufkuma doğarken ışık,
Kalbime bir bahar ekerken aşı,
Korkumdu sevmek, yüreğim karışık,
Sevdanla kıyıda kaldım kadın.

Hiç kırmadın beni, incitmedin sen,
Ruhuma huzurla dokundun içten,
Ben ise korkuyla kaçtım hep senden,
Sevdayı sırtıma sardım kadın.

Bir tek seni sevdim, kalbim şahitti,
Sessiz duvarlarda adın nakşetti,
Ama bu korkular zincire itti,
Sevgimi gizlice bağladım kadın.

Taşımak ağırdı bu yangınları,
Her bakışın açtı gönül kanatlarını,
Ben korktum sevdanın fırtınalarını,
Kaçarken kendime daldım kadın.

Hasretle yandım da adını andım,
Kendi elimle ben ateşe yandım,
Bir gün unuturum sandım, inandım,
Yıllara yenilip kaldım kadın.

Şimdi bak gözlerim hâlâ sen diye,
Yüreğim dolmuşken hicran seliyle,
Bir tek sana dönerim yine, bile bile,
Sevdamı içimde sakladım kadın.