Ne karanlığın koynunda bulursun ölümsüzlüğü,
ne de güneşin ışıklarında....
Sarı bir gül koparır atarsın karşı kaldırımda bekleyen sessizliğe,
susar kalırsın oracıkta,
SUSTUM...söyleyecek sözüm kalmadı benim....!
Ne, anlamı var bu sözlerin nede muhatabı var yalnızlığımın…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
