Sustum... Şiiri - Atsız Alp

Konuşsam, dağlar ağlar, taş kanar belki,
Bu çağda Türk olmak, azapla denk ki,
Her şeye suskunum, ne sitem ne öfke,
Sustum… Yüreğimde Türk kaldı sadece…

Ne bir sancak dalgalanır gönlüm gibi,
Ne de bir ses çağırır, özüm gibi,
Kırılmış aynalarda ararım kimliği,
Sustum… Yüreğimde Türk kaldı sadece…

Ocaklar sönmüş, küllerle avundum,
Dün hayal kurardım, bugün kavruldum,
Kimliğim soruldu, sustum, savruldum,
Sustum… Yüreğimde Türk kaldı sadece…

Söz söylesem “faşist” derler, bilirim,
Türküm derim, içten içe silinirim,
Vefayı özledim, ata yeminini,
Sustum… Yüreğimde Türk kaldı sadece…

Ama bir gün, bir çağ gelir Bozkurt’la,
Bir ateş yanar, Oğuz’un ruhunda,
O gün susmam, and olsun kurduma:
Haykırdım… Yüreğimde TÜRK vardı hep!