Sustum Şiiri - Menderes Aliusta

Sözün bittiği yerde başlıyor yeni bir hayat
Herkesin konuşup bir şeyler söylediği zamanlarda
Sadece kendimle konuşmaya başlamak üzere…. Sustum
yalnızca …yalnız…yalnızlığımla kaldım
Tuz bastım yarama..
Hançeri kalbime sapladım…sustum…

İçimdeki sevdanı öldürüyorum teker teker
Gelmiyor …gelecek denilen vuslat
Zaman…merhem olmuyor yaralara
Söylenecek o kadar çok şey varken …
ben bir o kadar sustum
Bildiğim tüm kelimeleri yuttum…unuttum…sustum

Hoş vedalarla ayrıldım şiirlerden
Şarkılar söylenmez artık bu dillerden
Aşkı ifadesizliğe mahkum etmişler..
Son bir nefes gibi…son bir alınan soluk
Kaşıdıkça kanattım yüreğimdeki yarayı
Susarak bağırıyorum…duyuldu mu sesim
Acılarımı içime kustum…. Sustum!

Susmak, verilecek en güzel cevapsa eğer
Mühürledim, lal eyledim dudağımı
Çığlığımı, haykırışımı boğdum içimde
Bir dağ kadar ıssızım … Bir çöl kadar sessizim
Söylendikçe canımı yakan kelimeler olmayacak
Susarak konuştuğum zamanlar
En güçlü cümleleri söylediğim zamanlar olacak
Sustum…dilime dizilen bir yığın sözcük varken
Gönlüm konuştu..gözlerim konuştu …ben… Sustum….

Bülbül feryat figan içinde şakırken kulaklarıma
Zehir zıkkım kelimeler bir dağ oldu dilime
Sükutum sessiz ayaz oldu…sustum
Elim….durdu….dilim durdu…..
Başım önümde….kulağım duymaz oldu
Aklım durdu…kelimeler durdu
sırtıma vurduğun kelimelerin altında …sustum

bir daha sürmeyeceğim adını dilime
seninle başlayıp, seninle biten her cümleyi
haram ettim kendime…
günah oldu seni anmak
feryadımı başka bir bahara erteledim
içimdeki seni…susarak öldüreceğim
ben sabrımı sınadım…. Sustum

acı bir nöbetteyim…gece gündüz
içimde kalır, onca kelimeler….
kimse bilmez dargınlığımı
sır oldu suskunluğum…sırdaş oldu sessizliğim
dilimde suskunluk yorulur …ettiğim yemin yorulur….
Kabuğuma çekildim, toprağa gömdüm sesimi
zaman geçer, içimdeki yangın belki durulur
sessizliğimin çığlığı duyulur diye …sustum

4 Mart 2013