Sustuğum Zaman Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

SUSTUĞUM ZAMAN

sustuğum zaman...

sessiz bir gemi kalkar
gönül limanından
sonsuz maviliklerde
dalgalar arasında
enginlere açılır gider
hayatın akışında

sustuğum zaman...

bir tufan kopar
içimdeki fırtınadan
hazan mevsiminde
sözün bittiği yerde
sessizliğin uğultusu
yankılanır kulaklarımda

sustuğum zaman...

gönül penceremin perdeleri kapanır
kırıldığı yerden
hayatın ince kıvrımlarında
yüreğimin geniş odalarında
can kırıkları içimi daraltır
can acıtan yalnızlığımda

sustuğum zaman...

sevdiklerim gelir geçer
gözümün önünden
özlem dolu ruhumda
yaşanan güzel anılarda
beni benden alıp giderler
sol yanım ağrıdığında

sustuğum zaman...

her şey dile gelir
yüreğimin sesinden
şarkılar yetim kalır
türküler öksüz
nice yaşanmış sevgiler
yazılamamış şiirler
gönül sayfasında
ebediyete kadar saklı kalır.
dört duvar bile ses vermez ama
yankılanır

çiçekler açmaz gönül bahçesinde
kuşlar ötmez
havada bulutlar ağlar
içimde kolu kanadı kırık bir çocuk

deniz dalgalanınca
hava kararır
içime garip bir hüzün çöker
mehtapsız gecelerde
yıldızlar ağlaşır
sağanak yağmur sonrası
gün ışığıyla birlikte sabah olur
renkli hayallere dalarım
gök kuşağının ihtişamıyla

sonra...

güneş olur gülümserim
yine yeniden hayata
zaman zaman olan suskunluğumla

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ