Susta artık bu yürek.dil lal
Konuşamıyor
Körelttiler içimi.anlatabilmek
Zor.
Delik,deşik oldu yürek,yandı
Köz,köz
Canım dedim,cananım dedim
Vurdular hep sırtımdan
Etraf kan revan
Sevdim dedim,dost,kardeş dedim
Açtım yüreğimi,sevgimi
Paylaştım.
Heyhat,anlamadılar beni
Yada anlatamadım kendimi
Neden,nerede hata?
İçten olmak mı,yürekten sevip
Değer vermek mi?
Niye kördür bu kadar insanlar
Ama körlük birazda yüreklerde
Kapanmış tüm sevgilere
Düşmüşler dünya kavgasına
Uyanın artık,uyanın!
Sevgi emek ister,para pul değil.
Sevmek yürek ister su,aş değil.
Sevebilmek içinsonuna kadar
Mangal gibi yürek ister.
Maddesiz,riyasız,saf
Fiatı yoktur,olamaz ki
Tertemiz,riyasız,katkısız var mı
Böylesi.
Bitmiş.kalmamış
Bendeki inancıda aldılar heyhat.....
Hep savunur,karşı çıkardım
Bu yürek,sade,çıkarsız sevdadan
Yanadır,sevgi ile doludur diye
Üzgünüm
Sonun da beni de yıktılar
Kal geldi,sustu kalem,Lal oldu dil.
Sustu,çaresiz yürek..
Üzgünüm.....4 Ekim 2012, 22:43
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 17:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!