Sustu Şiiri - Manyaslı Tarık

Denizde bir gemi , var üstünde beş parça yelkeni.
Uzak değil kara, yakında mavi.
Kızıl şafaklar süsler göğü, kaybolurken aydınlık.
El bileklerinde metal takı, sanık.
Kimler bildik, kim tanıdık ?

Uzar karanlıklar, asılı bir lamba altında masa. Aksak ayaklı sandalye.
Ağlar örmüş örümcek, puslu oda.
Loş ışıkta rutubet kokusu...
Kuru kan lekeli duvar...

Savımda bir düş var, yeşil.
Huzur, adım adım sığınak...
Yığın yığın yaprak.
Sıralı liste, başlıksız hisler peydahlar bembeyaz sayfalara kalemi elinde, kırçıl sakallı adam.

Yarım izmarit, üstü bolca kül...
Tabakada tütün. Sevdasının resmi, sol cebinde hapis... Sağı sökük, sarımtırak bıyıkları altında kara dişler. Yanı başında litrelik su, bakışları uzakta.

Denizde gemi var üstünde beş parça yelkeni.
Unuttu dünü, bakıyor umutsuz güne.
Değmesin elin, saniye bile tenine.
Bir sela duyulur geçmişte okunan.
Yürek yangın yeri ve olay mahali puslu.

Var bir tek suçlu, sustu.