Suskunluk canımı sıkıyor
Herkes bir değişik iklim gibi
Ne yaptığı belli değil
Yıkanan coğrafya değil
Uzaklık öldürüyor insanı
O kadar küçüğüz ki
Farkında bile değiliz
Öyle ölümlüyüz ki
Kime sorsan sonsuz benim der
Sabah gözümüzü açtığımızda
Yalancı bir dünyanın
Tüm gereklerini yerine getiririz
Yalancı bayraklar o kadar çok ki
Öyle kandırılmışız ki
Beden ruhla kavga etmeye başlayınca
Görüyoruz her şeyi
Tüm gerçekleri öğreniyor
Tamda zevk almaya başladığımız yerde
Gidenlerin arasına katılıyoruz
Gözümü sımsıkı açık
Ruhumuz kaskatı bırakıyoruz kendi cennetine
Haksızlık bu değil mi diye
İsyan edesi geliyor insanın
Dudaklarının ucunda eksik bir cümle gibi kalıyoruz
Anlıyoruz gerçeği
Çok geç diyoruz
Bir daha seferi olmayacak bazı şeylerin
Giderayak telaşını yaşıyoruz
Tam da zevk almaya başlamışken
Gitmeler hiç yakışmıyor ki
Bildiğimiz doğrular tamamlanıyor
Görünce yolun sonundaki ışığı
Buraları çok sönük kalıyor
Her deli gibi
Peşinden koşuyoruz güneşin
İçinde bırakıldığımız yerler
Yer değil
Elimizdeki güçler
Güç değil
Bu geçmeler asla
Geri gelici değil
Biliyorsanız gerçeği
Susmanın tam zamanı şimdi
Gencay CoşkunKayıt Tarihi : 17.1.2007 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!