Susmak Bile Senken Şiiri - Mehmet Bildir

Mehmet Bildir
122

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Susmak Bile Senken

Susmak Bile Senken

Ben seni değil,
Senin yokluğunda tamamlanan yarımı sevdim.
Çünkü sen vardın da,
Hayat biraz anlamlıydı.
Sen yoksan,
Zaman sadece saat değil
Kapanmayan bir yara gibiydi.

Ben bir kadının suskunluğunda
Kendimi buldum.
Çünkü o kadın,
Hiçbir şey demeden
Beni en çok anlayandı.
Ve sen…
Sustuğunda,
Ben içimde ölümler biriktirdim.

Susmak bile senken,
Dudaklarımı kıpırdatmak bile ihanetti.
Adını anmak,
Seni küçültmekti.
Çünkü sen,
Bir cümlede anlatılamayacak kadar
Yalnız ve derindin.

Ben,
Bir gülüşünü hatırlamak için
Gecelere dilenen adamdım.
Sen uykudayken
Ben en uyanık hâlimle
Senin rüyanda olmayı umut ettim.
Uyanınca
Kaybolan bir düş oldum senin için.

Beni hep susarken gördüler.
Ama hiçbiri bilmedi:
Ben her sustuğumda
İçimde bir kez daha “sen” dedim.
Yasaklı bir dil gibi,
Adını sadece kalbim telaffuz etti.
Hiçbir harf seni taşıyamadı,
Hiçbir dua sana ulaşamadı.

Ben seni zamanın dışında sevdim.
Ne sabahla başladım,
Ne geceyle bitirdim.
Senin varlığınla değil,
Sensizliğinle büyüdüm.
Özlemek,
Bir eylem değildi bende
Bir kimlikti, bir yaşam biçimi.
Sen yoksan,
Ben vardım diyemezdim.

Susmak bile senken,
Başka birine gülümsemek bile ihanetti.
Çünkü ben,
Gülümsemeyi senin yüzünden öğrendim.
Ve sen yokken,
Ayna bile yabancıydı bana.

Bir adam düşün;
Kendi bedeninde hapsolmuş,
Ama bir kadının adında özgür.
Ben oyum.
Ben, sana varamadığı için
Kendi içinden dönen bir sürgünüm.

Özlemek,
Bazen seni unutmamak değil…
Kendini senden koruyamamaktır.
Ben seni unutmamayı değil,
Senden kaçamamayı yaşadım.
Ve her adımda
Daha derin gömüldüm sana.

Bir gün
Belki çok geç,
Belki hiç olmamış gibi
Bir sabah olur da
Gözlerin bir sebepsiz buğulanırsa…
Anla ki o gün,
Ben bir cümle daha yazamayacak kadar
Sana doyamamışımdır.

Çünkü ben,
Sevmeyi bir eylem değil,
Bir bekleyiş olarak yaşadım.
Sana varamamanın en edebi hâliyim.
Senin yokluğunda yazılmış
Ama senden başka kimseye söylenmemiş
Bir şiirin kendisiyim.

Susmak bile senken…
Konuşmak dünyanın en gereksiz çabasıydı.
Çünkü sana anlatılamayan bir sevdayı
Kim anlayabilirdi?

Ve şimdi biliyorum…
Seni sevmek, bir yaşam değil,
Bir veda biçimiydi.
Bir ömür boyu süren ama
Asla "seninle" yaşanamayan bir yolculuktu.

Sen bana hiçbir zaman gelmedin…
Ama ben,
Hiçbir yerden sana gitmedim.
Çünkü her gidişimde seni taşıdım,
Bir dua gibi,
Bir yük gibi,
Bir yara gibi…

Ve bir gün
Toprak bana ağır gelmezse,
Kalbim son kez çarparken
Bir isim fısıldayacak dudaklarım:
“O, sustuğumdu…”

Sen o vakit anlarsın belki,
Ben seni sevdim;
Ama sevmek sana dokunmak değilmiş,
Susarak ölebilmekmiş.

Mehmet bildir

Mehmet Bildir
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 23:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!