Susmak...
Ne garip bir sığınaktır, belki de çaresizliğin efendisi.
Engin kasırgaların yıkımından kaçarcasına sığındığın,
Bir liman.
Yokluğun acısını, dişlerinde hissetmek kadar anlamsız,
Kuru bir yaprağın rüzgâra direnmesi gibi manasız.
Ve Azrail’ in gözlerinden bir kez daha, bir kez daha istercesine
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Yüreğine sağlık. Her son bir başlangıç olu inşallah...
susmak... diyeceği çokken dememektir... şiir güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta