Susmak...
Ne garip bir sığınaktır, belki de çaresizliğin efendisi.
Engin kasırgaların yıkımından kaçarcasına sığındığın,
Bir liman.
Yokluğun acısını, dişlerinde hissetmek kadar anlamsız,
Kuru bir yaprağın rüzgâra direnmesi gibi manasız.
Ve Azrail’ in gözlerinden bir kez daha, bir kez daha istercesine
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Yüreğine sağlık. Her son bir başlangıç olu inşallah...
susmak... diyeceği çokken dememektir... şiir güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta