Özgür degiliz hicbirimiz.
Cünkü cani cekisen insanligimiz,güdülerimizin himayesinde nefes aliyor.
Unutturulan birseyler oluyor, bize bildigimiz gercekler.
Gözlerimiz kör, kulaklarimiz sagirmi? yoksa
Düsündügümüzle, yasadigimiz arasindaki ucurumdan yuvarlanan hiclikleriyiz,bosluklarinda hayatin.
Ihanet ettiklerimiz acaba kendimiz degilmiyiz?
Ihanet ettiklerimiz neler o halde,güya sosyal hayvanlariz birde üstelik.
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Kaderci bir toplum olarak yetiştirilmenin acısını çekiyoruz.
Kadere inanıp hayatımızı değiştirmek için en ufak bir adım atmıyoruz.
Kaderci olmak bizim suçumuz mu! Bizi yetiştirenlerin mi!
Sayın Umut Pekin şiiriyle bizi bu gerçeklerle yüzleştiriyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta