İnsan hiç sevince susar mı...?
Ben sustum işte..
Ve sustukça
ben azaldım
O çoğaldı hep içimde..
Ama sende yalnızlığım
bu kadar sarılma cesaretime
Zaten konuşmaya gücüm yok...
Bir de sen bu kadar aklımı çelme...
Bırak ne varsa konuşayım
Susmak en acı,
Susmak yalnızlık
Susmak bitmek bilmeyen
upuzun geceler gibi...
Kayıt Tarihi : 29.2.2016 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!