Susma! ... Şiiri - İbrahim Ormancı

Ağlamaktan şişer ya bazen,
İnsanın gözleri…
Hani, yumruk yemiş gibi,
Olursun ya karnına…
O anda senden daha çaresiz,
Bir insanın olduğunu anımsar,
Şükredersin haline..
Birden yüreğinde,
Şimşekler çakar,
Sözcükleri bitirmedin henüz,
Şairim; sakın susma! ...

-

Çünkü sözcükler şaire,
Hiç ama hiç küsmez….
Biz soluk aldıkça,
Söyleceğimiz kelam bitmez…
En iyi şiirini yazamaz,
İnsan hiçbir zaman…
Teslim olmadık henüz,
Şairim; sakın susma! ...