Belki de mutluluğun içinden fırlayan esaret. Veya bağımlılık zamanlarıydı zoru zoruna endişelerle kaybetme korkuları ile kaybolma düşleri ile sona yakın zamanlarda kendime olan güvensizliklerimin içinde belki son bir yaşam mutluluğu şansı olabilir mi diye umut yaşam zamanlarının da bile kendime yetememe…
Sadece boşluk ve sadece bu boşlukta kaybolma zamanlarıydı kendi kendime güven duygumu eksilttiğim yaşam çıkışlarım…
Korkuyu ve endişeyi öğrenmiştim ve bu şartların içindeki zamanları kullanırken kendime güven duygum gün gün eksiliyordu…
Güvensiz bir yaşamın içinde huzursuz, mutsuzluk zamanlarındaki korkuları yaşıyordum…
Kendime sorduğum nedenle başlayan soruların tüm cevabı olumsuz yaşama çıkıyordu…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta