Suskunluklarımız Benlik Direncimizi Aştı ...

Gitme… Bir daha asla gitme, avuçlarımızın içindeki sıcaklığı bırakarak gittin ya, bir daha asla gitme…

“Bir kere gidilir” derdin ya bana ve hiç gitme, ama benim yalnızlığımda, sensizliği yaşamak değil, düşünmek bile çile olur bana derdin, ben de gitme derdim, gitme yalnızlık bir alev, bir yıkıntı, bir düşüş ki değil yaşamak, düşlemek bile, enkaza döndürür insanın yaşam yerini…

“Sen hiç gitme, bırakıp ellerimi, gözlerime bakışlarını çekersen eğer, görmek istemem yarın doğacak güneşin ilk ışıklarını. Ve ısıtmam omuzlarımı, avuçlarımın içi buz kesen vedasız bir gidişle, bırakıp yalnızlığıma terk etme beni…
Sensizlik yaşam zamanlarımdan, usanmaya dönüşür gitme, sevgim, gitme sevdiceğim,” derdin…