Suskun Sevdam Şiiri - İlhan Özgen

Suskun sevdam akmaz, coşmaz artık.
Yatağında hapsolmuş, yosun tutar bağları
Mutluluk denizi uzakta, bir hayal gibi,
Kurumuş umutlarım, savrulmuş saçları.

Dağlar eğmiş başını, rüzgar hüzünlü eser,
Her fısıltı bir pranga, her nefes bir yasak.
Çiçekler solmuş, toprak boyun büker,
Aşkın terazisi, kırılmış, paslı bir bıçak.

Ama bil ki sevdam, elbet taşar bir gün,
Zehirli bentleri yıkar, coşar yeniden.
Her damla isyandır, her sesin düğüm,
Karanlığı boğar, suskun sevdam coşar bir gün.