Bir Hıdrellez akşamında esen şiddetli poyraz,
Ve gökyüzünün yağmurları boca ettiği,
Henüz yeni açmıştı ki bahara gülümsemek için,
Mor menekşe kırılan boynunu yasladı toprağa,
Tabiatın kanunumuydu bu?
Sevgileri yok eden acımasız duygular gibi,
Bir rüzgâr,bir yağmur ve çaresiz menekşeler...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta