İnsan, hayatın akazına kapılmış bir askerdir aslında.
Musibetlere karşı hiddetle akar.
Bazen derin bir okyanus olur kendi içinde fırtınalar kopar yansıtmadan kimseye.
Suskunluğun da boğulur bazen kendince savaşarak
Ruh pınarları kurur veya beyazlar bir köşede kıvrılır durur asker.
Göz nuru kararmış gök hiç bir tarafını
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta