Susalım beraber Şiiri - Samira Samiranin ...

Gel; açıklama yapma, yorgunluğunu getir yeter.
Montunu sandalyeye bırak, gününü kapının önünde.
Yanıma otur, omuzun omuzuma değsin;
söz değil, nefes paylaşalım bu akşam.

Telefonu sessize alalım, dursun kenarda dünya.
Pencere azıcık açık kalsın, içeri serinlik dolsun.
Gözlerine bakarım, “anlıyorum” demem;
çünkü bazen susmak daha doğru olur.

Bir bardak çay koyarım, şekersiz de olur, fark etmez;
sıcaklığı avuçlarına geçsin, içimiz ısınsın usul usul.
Dertler masaya dizilmesin bugün,
bırakalım, kendi kendilerine küçülsünler.

“Güçlü ol” demeyeceğim;
bugün güçlü olmak zorunda değilsin.
Ağlamak gelirse, gözlerini saklama benden;
gülmek olursa da, ikimizden taşsın.

Geceyi acele ettirmeyelim, varsın uzun sürsün.
Nefesini benimle say: bir… iki…
Bak, kalbin yavaşladı—fark ettin mi?
Aynı sessizlikte yan yana, biraz hafifledik.