Sus-uyorsun! Şiiri - Yorgun Yüreğim

Bugün sana seslenmek geldi içimden,
öylesine sebepsiz,amaçsız,kararsız.
nefesim yettiği kadar,sesim çıktığı kadar,
seslendim,gücüm yettiği kadar!
Ama duymadın feryadımı,
çığlığımı,sesimi,herzamanki gibi.
bak yine aynı şeyi yapıyorsun,
susuyorsun,susuyorsun,hemde avaz avaz...
ne istiyorsun benden?
kalbimi,yüreğimi avuçlarına bıraktım,
karşılığında bir avuç gözyaşı buldum!
belkide zamanı geçmişti,yine ıskalamıştım bir şeyleri,
tam tutacakken,yakalayacakken,
yine elimden kaçırmıştım...
peki sen gönül köşkümün merdivenlerini,
çıkmayı becerebilmişmiydin?
yeterince sevmişmiydin?
şimdi her şey mazi olmuş,yalan olmuş,
aynı benim gibi,bizim gibi,bizim gibiler gibi...
biz ne ilkiz,nede sonuncuyuz! ! !