Gözlerin küçük bir kız çocuğunun, şehir vurgunu yemiş insanlara bakışının izlerini taşımakta. Failleri aramakta tükenmiş zamanların, bütün suçlarını kabullenebilecek kadar suskun haykırışların. Hüzünleri küfesine doldurmuş ağır bir hamal işçisi, dudaklarında besteler yazılmış, gölgende cinayet tezgahları…
Söylesene hangi şehir sana ağır geldi. Bağrına düşen recm izleri bana ait değil, öptüğüm dudaklarının kenarlarını, kurulmayı bekleyen cümleler doldurmuş. Ama hala susmaktasın. Sus konuşma duymak istemiyorum!
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta