Vedanın cümlesi
dudağımdan düşerken
bir harfi eksik kaldı.
Gözlerin dönmedi son kez,
ben en çok
bakamadığında kaldım.
Bir yokuş gibi
indi sessizlik ciğerime.
Söylemediklerin
gidişin sesini doldurdu boşluğu.
Sesin
çekildi göğsümden,
bir yankı
soldu aralığımda.
Ne ışık,
ne gölge
tutunmadı ardından.
Yürüdün,
iz kalmadı.
Duvarlar kulağa dönüştü,
her susuşun
beni çağırdı.
Kırıldım,
ama ses çıkmadı içimden.
Susmam için gittin.
Dilimin ucunda dizildin,
ama hecelere dönüşmedin.
Sana konuşmak
beni eksiltti.
Yarım şarkının ortasında
nefesim söndü.
Senin olmayan bir sestim,
boşlukta
melodisi yutulmuş,
yankısız sürüklendim.
Hatice GÜZEN
Hatice GüzenKayıt Tarihi : 23.5.2025 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!