Sus Şiiri - Şair Chinaski82

Yalnızlığına bürünmüş insanları görebiliyorum
Ve tanıyabiliyorum istemeden onları
Vücut hareketlerinden, yürüyüş biçimlerinden,
ayakkabılarından ve gözlerinden
Kaç yalnızlıkta boğuldular kimbilir
Anlaşılamamanın verdiği acıyla
Hep görünmeyen tarafında yaşadılar dünyanın
Oysa hep gözlerimizin önündeydiler
Kimi söylemeye gerek duymadığı için sustu
Kimiyse söyleyecek sözü kalmadığı için
Ama yaşadıklarından eminim
Çünkü sessizlikte bir çığlıktır
Bu yüzden biliyorum ki onlar
Susarak yaşıyor
Susarak düşünüyor
Susarak seviyor
ve
Susarak konuşuyorlar
Seslerini hiç duymasak da...