Sus...
Sessizlik
Demliyor
Kendini içimde
Koyu bir yalnızlığa...
An donuyor
Kopartıyor
kendini zamandan
Alfabe kesiyor bileklerini
Kalemi kan tutuyor
Dilde kağıt yarası
Hüzün
yüzdürüyor kayığını göz çukurlarımda...
Kayıt Tarihi : 31.3.2017 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!