Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bir gün hepimiz istemesekde gidiyoruz sürgünee....
Yapacak ve edecek bişi kalmıyor....
Hemde, istifa etmen de mümkün değil :)
elimizde olsada, direnmek olsa çare...
Görüşmek için kapısını bile çalamıyor
Görüşmek şöyle dursun, mektup yazıp halini arzuhalini anlatamıyorsan :) mecbur sürgün yollarına...
Yüreğine dillerine coşkuna sağlık dostum...
sevgiyle..
Adressiz Sürgün'den sonra bu şiirdeki azim ve kararlılığa hayran olmamak elde değil. Sevdalara böyle inançla yelken açmak güzel olsa gerek. Bence muhteşem bir şiir sayın Esat Korkmaz. Sizce de öyle değil mi? Tebrikler....
Anlaşıldı varken sende bu inat
Son çare çekilecek kürek
Canım kürek al dalgaları ardına
yardım edeyim sana
Taşı beni kıyıda çarpan yüreğe
Benim de inadım inat
Gitmeyeceğim bu sürgüne
Bir ömür sürsede küreğe mahkumiyet
Varacağım Mavilikleri seyreden kıyıya
Tebrikler Esat Bey güzel ve akıcı bir şiir olmuş
tekrar tekrar okudum ve beğendim.Kaleminize sağlık.
Necmiye Sarpkaya
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta