Yüreğimde pusu kurmuş nefis kibir ve kin kusuyor.
Ben kimim ve neyim?...
Oysa ebabil kuşlarıydı, Ebrehe'nin fil ordusunu yok eden ve Nemrut'u bir sivrisinek,
Hükmüne teslim oldum kaderin tevekkül sancağıyla.
Artık, rahatım; ölü gibiyim hak hükmüne karşı.
Huzur buldum kendimden kaçtıkça,
Ve dünyevi sonsuz isteklerimi, bir ırmağın sularına bıraktım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta