Süregelen bir ara Şiiri - Kerem Gölpınar

kanatları kırık kuşlara sordum adını
cevap veremediler
her cümlede adın geçti bir ara
öyle bir araydı ki
dünya senin etrafında dönüyordu sanki
az evvel, boş kahve kupasına fısıldadım adını
o da cevap vermedi
kahveye olan güvenimden ve samimiyetimden bir defa daha sordum
yine cevap vermedi
oysaki dudaklarım senin yanakların yerine
o kupayla haşır neşirdi
bilmem kaç zamandır
kaç zamandır yoksun, diyeceğim de
sen hiçbir zaman olmadın ki
hiçbir zaman olmadı ellerim ellerinde
gözlerim gözlerinde belki oldu da
ellerimiz hiçbir zaman kavuşmadı
ya kalplerimiz, oraya hiç girmeyelim..
adet edindim,
gözlerinden bahsedeceğim;
gözlerin, bir cezaevi penceresi
gözlerin, kurak topraklarda açan ceset zambağı
gözlerin, bir anne ve çocuğun arasındaki kan bağı
gözlerin, ulaşılmaz ufuklardaki o hayal dünyası
gözlerin, annemin "terli terli içme, üşütürsün" uyarısı
gözlerin, bir şarkının armonisindeki o aykırı akor
gözlerin, sonunu getiremediğim bir bestenin eksik notası
gözlerin, karanlık bir sokağı aydınlatan sokak lambası
gözlerin aykırılık
gözlerin başkaldırış
gözlerin sükunet
ve gözlerin, zülfü livaneli'nin dediği gibi
gözlerin, bir çığlık, bir yaralı haykırış