İnen vahye canı sıkıldı,
Derin derin düşünmeye daldı.
Ve dedi ki:
Hele sabah olsunda,
Dilimle O’na bulaşayım.
Ağızdan ağıza yayılsın sözlerim.
Dahada ileri giderek dedi ki:
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


