Bir şair değilim,
Sevgilim.
Kelimelerle raks edemem.
Süslü cümleler kuramam.
Ünlü bir şair gibi,
Kadim şiirler yazamam,
Nefes alamadım sensiz,
Amed küçelerinde.
Sıkıştı ruhum surlar içinde.
Nefret ettim güzel memleketimden,
Seni bana yâr etmediğinden.
Gitmeliydim,
Aşk beyitleriyle mi,
Yoksa ağıtlarla mı?
Bilemedim,
Neyle dile getirmeyi arzuhalimi.
Görmedin,
Kan revan halimi.
Bilmedin beni Mecnun.
Bildim seni Leylam.
Aşk ateşinde,
Yakmadın bir kıvılcım dahi,
Oysa narınla kül oldum.
Yandım gece gündüz.
Bebekler uyudu sensiz,
Kuşlar uyudu sensiz,
Ben uyuyamadım sensiz,
Ben hasretim sana,
Çocuklar büyüdü sensiz,
Yalnızlıklar yurdunda,
Kimsesizim.
Maskeli insan görünümlü yüzler içinde,
Dilsizim.
Kendini zeki sanan ahmaklar arasında,
Bi başımayım.
Yıllarca artan aşkınla,
İçimde büyüttüğüm senle,
Heyecandan yerinden çıkan yüreğimle,
Çiçek açan yüzümle,
Gözlerimdeki hayalinle,
Koşa koşa sana gelirim.
Yaşadım mı sen gidince,
Yarım yamalak hayatta.
Bedenim can mı çekişmedi,
Ayaklarının altında.
Teslim etmedim mi ruhumu,
Minik ellerine.
Özlemin beni sardığı vakitte,
Divane gibi dolaştım sokağınızda.
Seni aradım nemli gözlerimle,
Ve buruk yüreğimle.
Seni görmek ümidiyle,
Karardı umutlarım,
Sen başka bir sınıfta,
Sordum sarı çiçeğe ilahisini söylerken.
Bense mavi renkli sınıfta,
Pencereden dışarı bakıp,
Kopardım gerçek hayattan,
Koşardım hayal alemine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!