başı bozuk bir pistolum artık. kendimin ucrasında dönüp dolaşıyorum. attığım adımlar bir ileri, iki geri. usandım artık içine düştüğüm girdaptan. delinin biri kuyuya taş atmış da o taş sanki ruhumun en derin yerine oturmuş gibi ağır bir beden üstünde yaşıyorum. tek seferlik bir ağunun altında kalmış gibiyim, ötesine varamamış ve büyük bir çabanın da olmayışının tesirinde bulundum. yanlış bir adam olmamak için yalnız bir adam oldum. kötünün direnci mevkisiz bir adam etti beni. yaşama gözüyle bakılan dünyaya aşama gözü ile seyre daldım. yığılı bir urtubanın altında boynu bükük bir sümbül oldu temelim.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta