başı bozuk bir pistolum artık. kendimin ucrasında dönüp dolaşıyorum. attığım adımlar bir ileri, iki geri. usandım artık içine düştüğüm girdaptan. delinin biri kuyuya taş atmış da o taş sanki ruhumun en derin yerine oturmuş gibi ağır bir beden üstünde yaşıyorum. tek seferlik bir ağunun altında kalmış gibiyim, ötesine varamamış ve büyük bir çabanın da olmayışının tesirinde bulundum. yanlış bir adam olmamak için yalnız bir adam oldum. kötünün direnci mevkisiz bir adam etti beni. yaşama gözüyle bakılan dünyaya aşama gözü ile seyre daldım. yığılı bir urtubanın altında boynu bükük bir sümbül oldu temelim.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta