Sultanım 2 Şiiri - Adem İrhan

Gel de gülsün artık gülmeyen bahtım
Kasveti yüzümden ayır sultanım
Al senindir köhne şu gönül tahtım
Şöyle başköşeye buyur sultanım

Ak düşmüş saçını göğsüme yasla
Doku ilmek ilmek elinle süsle
Virane gönlümü aşkınla besle
Lütfedip sevdana doyur sultanım

Artık bundan böyle gözümün nemi
Dinmesin isterse yok ki önemi
Kirpiğine hedef göster sinemi
Vur hadi aleme duyur sultanım

Kurusun yoluna akmayan nehir
İçilir elinle sunduğun zehir
Adına kalemi kırmayan şair
Bırak yansın cayır cayır sultanım

Ne olur bir kere duy imdadımı
Bekletme kapında duy feryadımı
Kıtmir de üç asır uyumadı mı?
Bu can eşiğinde uyur sultanım

Senden âlâ canı canda dilemem
Canım kurban edemeden gülemem
Sağ kâtibim caiz der mi bilemem
Solumdaki aşktan sayar sultanım