* Sultanı Yegah Makamısın Aysarı

SULTANI YEGAH MAKAMISIN AYSARI
Sancılı akşamlardaydım,
Alacalı vakitler kuşandım, çehresiz şehirlerde.
Sağır, sagir odalarda,
kerpiç taşıydım duvarlarda istiflenmiş.
Ötem yoktu, berim yoktu,
gecem gündüzüme karışmışken
bağ bozumuydu yüreğimde dört mevsim,
cenklerde ölüyordum, her gün birer ikişer
Ay sarı!
Gözlerin henüz doğmamıştı daha bu şehre ,

Senden önce,
Kimliksiz şehirlerden, geçip giderdim izsiz, isimsiz
hanını sırtlanmış hancıydım
taşınır dururdum
ayyaş mekanlardan, hucurat mekanlara
çatlamayan sabır taşıydım,
şehirlerin keşmekeş omuzlarında

Ay sarı!
bıçak sırtı döngülerde rastladım, sana!
gün benim için dündü,
geçip gitmişti yanımdan ömür dediğin
bir acı baldı damağımda kalan tat
dünden sonram yoktu,
senden öncem hiç
yitiktim içimdeki şehir gibi
şişenin dibiydim içilip bitmiş
sayfaları tek tek yırtılmış sonu gelmiş takvim
senin içinse yeni doğan gündü kim bilir , umut
hayalini kurduğun altın çağdı zaman,
masal ülkesiydi bu şehir

bıçak sırtı bir zamanda rastladım, sana Aysarı
solgun bir yapraktım o gün,
dalından ha koptu ha kopacak,
halatta sallanan idam mahkumu hayat
ilk kez gördüm gözlerini ufukta,
Ay taşıydı gözlerin,ışıl ışıl
yeşilin her tonunu soğurmuş zümrüt,
yeni açan gül misali tomurcuk,
yeni doğan ay misali, hilal

bir gün doğumunda rastladım sana Aysarı,
taze bir şebnem gibiydin sen, buğu buğu
mecalsiz yüreğime konan , hayat öpücüğü
Kehribar bir düş gördüm karanlığımın son deminde
zerafet ve aşk fısıldıyordu dudakların
belki şiirdi adın,
belki sultanı yegahtı besten,
kalbimi kasıp kavuran fettan poyraz
bir mihenk taşıydın, kaybolduğum şehirde,
izimi,ismimi buldum seninle
esrarengiz şualar gibiydin yakamoz.
Gözesinde berrak bir su.
Karanlığın dibindeki kuyudan bakıyordum sana imrenerek
bir şeyler mırıldanıyordu dudakların
ben kendimi alamıyordum ay taşı gözlerinden

Aysarı!
Yaseminler tarıyordu saçlarını incitmeden
Erguvanlar oynaşır gibiydi ebruli teninde
kimi mor, kimi eflatun,
bir gül ilişmişti yakana rengi aşk
Aşk senin için kırmızıydı, benim içimde kızıl kor .
Ben kaybolmuşken çehresiz şehirlerde
Gülden daha narin ve zarifti çehren
Demir attım yüreğine Aysarı!
Gönül sarayımda kilit taşısın artık
Gök Kubbemde serpilen ay
Tebessümün yansıyor şehrin aynalarına
ben gözlerimi alamıyorum gözlerinden
bu şehir senin silüetine büründü artık
Kehribar bir hayal gördüm karanlığımın son deminde
Ağır ağır yürüyorsun düş bahçemde, yalın ayak
Adımların bana doğru, Yüzün öyle güzel, öyle aysarı,
Öyle su damlası gibi berrak
Biraz mahcuptun, biraz utangaç,
Kuğular yüzüyordu sanki eteklerinde
Şelaleler süzülüyordu saçlarından
Benim ayaklarım kesiliyordu yerden
yerdemiyim göktemiyim belli değil
bir el dokundu omuzuma
omuzumda sen
Demir attın yüreğime Aysarı!
Bu şehir artık sen!
Sancılı akşamlardaydım senden önce
Şimdi gözlerin doğuyor Akşamlarda bu şehre,
Gözlerin ışıl ışıl aytaşı
Gözlerim ışıl ışıl sen
FATMA DOĞAN 24.07.2025/BALIKESİR