Bir kaos içinde, özü fesatça
Neden davranılmaz, gerçekçe, hakça
Ararsan kötülük, öylesi çokça
Rüzgar gülü gibidir insanoğlu
Kendisi kendini sorgulamaz ki
İsimsiz İnsan
Kendini bilmeyen uçuk bir adem
Ders veriyor bana, içmemiş ki dem
Her dotça gelene, ben dostça gidem
Rumuzlarla yazan, isimsiz insan
Ümmetten kurtulup özgür bireye
Toplumu taşımak hep ileriye
Her zaman bilimsel olan veriye
Sürekli varmaktır, bu cumhuriyet
Geriye götüren her türlü şeye
Bir sevdiğim var albenili
Kurban olayım, duruşuna
O gönlümde ki sevda gülü
Kurban olayım kokuşuna
Yüzüne inmiş zülüferi
Erir mi? Kaya, güneşin dayanılmaz ışığında
Lezzet alabilir mi? Yaralı bir dil
İzafilik yüklenebilir mi? Elektoranla, mesonlara
Felsefeyele sezilebilir mi? Çözülebilir mi?
Evrenin sırları; ve çıblak göz yanıltmaz mı? İnsanı
Hayatı kurabilir mi? Yeniden, tükenmiş birey
Bir çiçek misali koklayıp, duyumsamak istiyorum
İlmiklerimde kokunu.
Resmedip tinimde cemalini, yaşamak her an adeta seni.
Ona verdim nazenin gönlümü.
Lakin üzüyor, o beni,
Ve boş verir tavırlarla;
Kendi doğrusunda direten kişi
O her zaman bozar, düzenli işi
Savunma kardeşim, sekte duruşu
Böylesi insanın, koftur görüşü
Bir kişi bilir mi? Hemen her şeyi
Girdim hallara, hallandım
Yollar içinde, yol aldım
Dost içinde, dostsuz kaldım
Bulamadım dost birini
Mihman oldum, dost gönlüne
Arayış içinde ise, eğer bir insan
Ulaşır doğrulara, sorgularsa her an
Doğrudan uzaklaştırır söylenen yalan
Doğrularla kalmak, kimlik verir insana
Aydınlıktır sabah, açar her kör bilinci
Karayağız, uzun boylu
Cüsselidir bizim Memo
Rint bakışlı, iyi huylu
Şakacıdır bizim Memo
İncitmez bile bir gülü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!