Kalkıp gider bir sevinç yüreğimden
Darmadağın bir çocukluk kalır geriye
Dilimde sonu mutlu biten bir masal yarım kalır
Kalır her şey öyle orada bir unutuluş gibi
Bir durakta yine yalnızım ve yağmurlu
Şu geçmek bilmeyen şeyler geçiyor aklımdan
Hiçbir şeyin eskimediği yerlere gidelim
Zamanın ötesinde bir zamana
Herkesten uzak yüreğimize yakın olduğumuz o ülkeye
Bir şafak vakti ayak basalım gökyüzünün meydanlarına
Gidelim akan ve durulmayan bir su dargınlığı içinde
Gidelim herkesi kaybetmiş kendini bulmuş yüreklere
Söylenmemiş sözler bulun
Keşfedilmemiş kalpler
Gözlerin görmediği gerçeğini
Sonra ayak basılmamış şehirler
Yürünmemiş sokaklar
Dönüşü olmayan yolllar bulun
Ben seni
Bir akşamüstü şehri kar basarken gördüm
Kedinin biri kitap raflarında uyuyordu
Evlerden birinin kalbi sönük bacası soğuktu
Biri anı ölümsüz kılmak için elini yüreğine atıyordu
Ben seni
Bir kuş hüznü süzülüyor şimdi maviliklerde
İnsan bazen kuş olup uçmak istemez mi?
İnsan bazen bulut olup ağlamak istemez mi?
Ölüp ölüp tekrar tekrar yaşamak istemez mi?
Bir sabah vakti sana rastlasam
En görkemli sokağında bir şehrin
Yarı uykulu bir hal içindeyken
uyansam birden ve rüzgarsız bir gündeki bulutların hızıyla geçsem göğünden
Bir sabah vakti sana rastlasam
Güneş henüz doğmamışken hiçbir acının üstüne
Bir şiir oku bana
içinde bir derin sevda olsun
aşk koksun kelimeler baştan sona
sussuz bir bedevi düşsün kelimelerin arasına
içsin kana kana kelimelerini bir şiirin
ve ben kanadı kırık yaralı bir kuşum
Sen nasıl bir şeysin böyle
Çöllerin asırlardır beklediği yağmur musun
Yoksa evini kaybedipte bulan kuş yavrusu mu
Ya da bir ağaçtan düşmemek için diren son yaprak mısın hazanda
Belki de bir çoçuğun yüreğisindir
Öyle kocaman öyle sevgi dolu
Şimdi hangi şehrin bir evinde
pencerenin birine dirseklerini koyup
uzaklarda beni düşünürsün bilmem ki
Bilmem ki hangi kapının eşiğinde
yorgun ve dalgın beklersin beni
Ve ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!