Beynimde çalan gurbet türküsü,
En çok özlediğim kekik kokusu,
Bende kalan dertlerin tortusu,
Beni yoran hayat yokuşu.
Sokaklar kalabalık, gönlüm tenha,
Dolunaydı dağları kucaklayan,
Yüreğime siniyordu kokun,
Ruhumu papatyalar kaplardı eskiden,
Artık güneşin arkasında ki sen.
Rengarenk kelebeklerim vardı eskiden.
KONUŞABILSE
Sesi titriyordu konuşurken
heyecandan.
Gözlerinde buğulu bir bakış.
Çok şeyler anlatmak istiyordu,
Bir konusabilse
Taş değirmenler kalmış aklımda,
İki bakar gözümüz kalırdı,
Şimdilerde organik dedikleri,
Hayatı yaşardık, mutluluk çuvallar dolusu.
Araba kornaları değil,
Bayramda köyümü gezdim
Sanki babam beni izledi
Anam hep beni gözledi
Her yerde onların izleri.
Film seridi gibi geçti
Huzur maneviyatın ardında,
Başarı gidebilecegin dar yollarda
Hayat dikenli tellerde,
Yar ise çok uzaklarda,
Sabır duygusudur insanı ayakta tutan,
Çaput kilimlerde büyüdük,
İs kokan ayşenelerde kakırdak yedik,,
Okul çantamız poşetten olsa da,
Sevgiye samimiyete aç kalmadık.
Kariyer planı yapmadık belki ama,
Hep gül istedim,
Yağmur yağarken de,
Güneş doğarken de,
Ağaçlar yaprak dökerken de.
Kalk pencereyi aç ta bak dışarıya,
Sayısız fotoğraflarla bir ömür,
bıraktım geride.
Anılar siyah beyaz,
Hayallerim hep renkliydi.
Çocukluğum sanki bir köşe
Bir veda şarkısı galiba çalan,
Gidenleri kalanları hüzne sokan
Her notasi daha fazla koyan,
Nakaratı elveda olan.
Bu son olsun be kemancı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!