Yine arşınlıyorum caddeleri
Sabah vakti adım adım.
Birinci köprü sen.
İkinci köprü sen.
Yedi'ye kadar sayıyorum.
Fırından yeni çıkmış ekmek kokusu sen.
Duydum ki sümbüller dikmişsin
Saksılara ve
Elinin değdiği her yere.
Sırf ben seviyorum diye.
Kokla o zaman onları
Ben diye.
Yürürken yol boyunca şehrin caddesinde
İş çıkışı yakalandım yine yağmura
Memur ıslatan dedikleri türden
Ben yağmurdan değil aşktan sırılsıklam.
Bir yanımda karaçomak deresi akıyor inceden,
Saat kulesi beliriyor karşı tepeden heybetli
Akşamları hüzünlenir geceler,
Eser hafiften bir meltem.
Eskileri geri getirir mısralar,
Bir ezgi olur gecelerin karanlığı.
Yapraklar ağaçlarından dökülmüş,
Gökte yıldızlar ve ay
Henüz yaşamadan çok şeylere
Anlamlar yükledik anlamsızca.
Sevmeden sevmiş gibi yaptık
Ölmeden ölmüş gibi.
Daha çıkmadan yollara
Yolun sonunu gördük.
Beklemediğim bir anda çaldın kapımı.
Özlemini hissetmediğim
Bir saate rastgeldi dönüşün.
Fırtınaya yakalanmış
Bir balıkçı teknesinin
Durgun sulardaki hali gibiyim
Bir yol bulursun hayatta,
Dostunda düşmanında bu yol olur.
Bu yoldur seni uzaklara götüren,
Derde de sevince de bu yoldur,
Sürükleyen.
Bu yolda düşünceyi tadarsın.
Karşısında can veren
Aklım mı, gönlüm mü?
Neydi alıp götüren beni
Karanlık sokaklara.
Her akşam vakti söylediğim şarkılarda
Titrek tirek bana el çırpar
Sevdim dediklerim,
Yaşadım dediklerimle bir.
Gördüklerim görmediklerimle eş.
Zirvede gezdiğim yollarda,
Uçsuz bucaksız ovalara benzer.
Güneşse nerede olursan ol,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!