Şule Betül Şiirleri - Şair Şule Betül

**********************************************************
sen ayaz fermanlı gecelerimin sokak lambası
sen ki;kelimelerimi yutan hecelerimin zaman aynası
***
gözlerin olmamalıydı umut sazının kopuk telleri

bilmem ki hangi mehtaplar vurgundur sana..
hangi sevdalar boyar yağız saçlarını
hep böyle deli midir yolların
ve kapında bbir viraneyle mi biter sevdaların
gözlerde kurşun gibi bekler seni iklimler..
hasretin ölümüdür gecenin..

istersen yaşlı gözlerinde sakla beni
yüreğinde tatlı bir hatıran olayım..
ağlatma bahar kokulu karanfilleri
senin o sonsuz bakışlarına dolayım..

bu anlamsızlık ne ilk ne son olacak hayatımda

Seni öyle seviyorum ki,
Büyük bir kavuşmayı özlüyor hislerim..
Hani sanki yağmurun toprağı öpüşü gibi,
Gökleri kollaması gibi şimşeklerin,
Bülbülün suya eğilişi gibi olmalı,
Etrafta mis gibi hanımeli, gül kokusu..

Denizlere gömdüm saçlarının incilerini
Koynunda saklasın diye…

Git...

Yüreğini,

Derviş zikirleriyle taşmalı hücreler
Gecelerde renk olmalı; nur ve geceler

Sesler olmalıdır beni Sana getiren
Ve sesler olmalı ‘ben’i Sen'de yitiren

göç var yüreğimde bir türlü göçemediğim zamandır.
ateş düştüğü yeri yakar derler gel beni inandır

ey gönül artık yeter ettiğin;neşe ve zevk yalandır..
ateş bir kor oldu beni sarmakta,sızıp giden kandır

Sen henüz yoktun,
Sen bir ruhtun
Sen bir yazgıydın
Sen henüz beden değildin,
Dünyada yoktun
Biz Berna ve Bekir’dik…

Bak işte hicran kapımız önünden geçti,
Yıllanmış bir sevgi ki, yine bizi seçti.

İçelim ebedî şerbeti kana kana,
Eselim yağan kar üstüne yana yana.