Sükûtta Saklı Aşk Şiiri - Seyrani Göl

Sonra sustum...
Kelâm dar geldi gönlüme.
Söz, duayı taşımadı artık,
Sevda sükûta büründü.

Bir bakış yetti anlatmaya,
Bir iç çekiş, bir titreyen nefes...
Ne sen söyledin aşkı,
Ne ben sordum içimdeki yangını.

Gönül, sessizce eğildi secdeye,
Kelimeler düştü birer birer,
Kaldı geriye yalnızca hâl…
Yalnızca kalbin bildiği o sır...

Sana bakarken değil,
Sana susarken âşık oldum.
Gözlerimdeki derinliğe daldın,
Ben ise içimdeki senle konuşuyordum.

Ne el değdi, ne dil…
Yalnızca sükûtun eşiğinde,
İki ruh yan yana durduk.
Ve orada, en yüksek duada
Kavuştu kalplerimiz.

Bu aşkın sesi yoktu,
Çünkü en hakiki sevmek
Konuşmadan da anlaşmaktı…
S.GÖL