Şükür Şiiri - Gülsüm Çetinkaya

Evet, sen yoksun şimdi belki,
Ama sabahki çayda kalan dem var.
Beraber içilen kahvenin telvesinde,
Gözlerin kesiştiği o ilk an var.

Bir psikolog koltuğu yok belki uzanabileceğim,
Ama 'boşver, bu da geçer.' diyen dostlar var.
Bedenler buluşmaya uzak olsa ne çıkar,
Rüyalarda tutuşan ürkek eller var.

Bende yangın sönmez belki gidişinle,
Ama küllenmeye yüz tutan duygular var.
İsyanlar kapıyı zorlasa ne çıkar,
Kalpte iman, dilde şükür Kur'an var.