Şükür Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Kendi meşrebince dua eder insanlar.
Tanrıdan gelsin diye esenlikler.
Şükür nimeti arttırır, kamaşır bilinmeyen
derinlikler. Gün gelir, çağrılırsın, varlığın
canlıların ortak kimliğinde yiter. Ne yapsan
bütün zerreler döner, iliklerinde duyduğun
rüzgar, kara dağ yamaçlarını biler. Takdir
uzaklarda belirlenir. İnsan aydınlık ufuklarda
söner. Ölüler ordusu kafilelerle geçer. Memnun,
müsterih, bir bilinemeze şükreder.

03/11/2004