Bütün ümitlerini bilmemki neye bagladın,
Neler gördün neler duydun ne yaşadın.
İnsan pamuk ipligiyle baglı degilmi hayata
Ecel yaklaşıyor bak adım adım.
Yagmurdan kaçarsın amma ecelden asla
Ya namazın kılacak insan bulunmazsa
Kefenden elbisen giydinmi bir kez
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Değerli meslektaşım güzel ve teması bakımından anlamlı bir serbest çalışma olmuş. Meslekten ve böyle güzel bir uğraştan aynı duyguları paylaşmak ne güzel.
Tayyar YILDIRIM
Sayın Ö.Kadri Baçkır
Elinize yüreğinize sağlık sanıyorum bu şiiri kahramanlarımız için yazdınız Bir üniforması da kefen olan yüksek okul mezunu assubaylar o kadar ağır görev koşullarına rağmen büro memurları gibi göreve başlatılıyor. Umarım bu şiiriniz taş kalbleri biraz olsun duygulandırır.Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta