Şair üniversite öğrencisi olup eğitim hayatını hala etkin bir şekilde devam ettirmektedir.
Yalanlarına rağmen,
Aldatmaca sevgi sözcükleriyle dolu,
Nağmelerini affediyorum.
Gözyaşlarıma rağmen, bütün gururumu
Bir kenara bırakıp affediyorum.
Tutmadığın sözlere inat,
Şen şakrak olmalı insan dediğin,
Gecenin karanlığında bile parlamalı.
Mutsuz bir yabancıya dost olmalı.
Şen şakrak olmalı insan dediğin,
İçine kapanmamalı, küçük bir çocuğun
Karlı yollarda adımını atarken,
Kendi gölgesinden kaçar adımlarla,
Hunharca yürürdü.
Ayak sesini duymak istemezdi,
Çünkü sesine tahammül edemezdi.
Yalnız başına oturur, sohbet edecek ne hali vardı,ne de kendi sesine sabrı.
Her geçen gün eriyordu,
Aşk gözünü kör etmişti
Aşk değildi bu ki aşk insanı eritir mi?
Aşk insanı mutlu eder, güzelleştirir .
Sonra dedi kendi kendine ben napıyorum böyle
Uzaklaştı ondan,ondan sonra hayatının dönüm noktası oldu her şey daha çok ibadet etti Allah'a
Gözlerinin içindeki derinlik,
Beni okyanusa sürüklerdi.
Okyanus ne kadar büyükse,
Gözlerindeki derinlik de o kadar büyüktü.
Birbirimize baktığımızda,
Göz bebeklerimizden kelebekler uçuştuğunu görürdük .
Simsiyah beline kadar uzanan saçları,
Dik omuzları,hafif ileri geri kıvrımları,
Kendine has gizemli yürüyüşü,
Erkeği, o sokağa çekmeye ,yeterdi.
İlerleyen yaşına rağmen,
Cazibesinden bir şey, kaybetmemiş
Kıyıya uzanmış yatan bir adam ,
Yanında da onun dizlerine uzanmış sevdiği kadın,
Kıyının derinliklerini izliyor her ikisi de .
Kadın adamın elini başına tuturuyor ,
parmaklarınla saçımın diplerini okşa gibisinden.
Adam bunu yaptığı sırada ölmüş annesi geliyor aklına ,Ona annesi gözüyle bakmadığı vicdansızca hoyrat davrandığı zamanlar .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!